Zapraszam na ostatnie inspiracje 2019 roku.
Film
Nie myślałam, że będzie to aż tak dobry film, pozytywnie mnie zaskoczył. Z jednej strony historia wydaje się prosta, z drugiej jest tak przedstawiona, że mocno wciąga w wir zdarzeń. Ten kryminał dobrze się ogląda, a po seansie można odnieść go do swojej codzienności i pomyśleć: A jak to jest u mnie? 🙂 W sumie to może być dobrym zaczątkiem do zrobienia sobie rachunku sumienia 🙂
Jeśli zastanawiacie się, czy obejrzeć ten długi film to polecam zajrzeć do wideorecenzji Tomasza Raczka. Myślę, że ta recenzja pomoże w podjęciu decyzji. Moim zdaniem warto go zobaczyć.
Zastanawiałam się, czy polecać ten film, bo… no właśnie przez pierwszą połowę miałam wrażenie, jakby się ciągnął w nieskończoność, sceny były długie, akcja powolutku posuwała się do przodu. Druga część filmu była dynamiczniejsza. Jednak po obejrzeniu filmu pomyślałam sobie, że może właśnie ten film dobrze pokazuje kontrast tego szybkiego, przebodźcowanego dzisiejszego świata z tamtym światem… Może właśnie ta potrzeba, żeby się działo dużo i intensywnie wynika z różnicy jaka, jest między wtedy i dziś. Może warto o tym pomyśleć… Myśląc o tym filmie przypomina mi się rozmowa z moim nauczycielem historii, który mówił, że problemy ludzi są wciąż te same, zmieniają się tylko środki, narzędzia itp. I tak jest w tym filmie, dziś też mamy podobne problemy jednak osadzone w innej rzeczywistości.
Konferencja
- Polskie szanse i zaniechania
Debata Polskie Szanse i zaniechania miała miejsce w grudniu w Rzeszowie. Wzięli w niej udział o. Ludwik Wiśniewski OP, prof. Aleksander Hall, prof. Paweł Kowal oraz prof. Tadeusz Pomianek. Z uwagi na ograniczony czas i wielu gości, a także bardzo szeroką tematykę, zagadnienia nie były mocno zgłębiane, zostały jedynie zarysowane pewne kierunki do dalszej refleksji. Znalazłam w tym spotkaniu kilka wątków ważnych dla mnie, w związku z tym polecam tę debatę być może i wam otworzy jakieś drogi do dalszej refleksji.
Teatr
Haśka to historia inspirowana życiem i twórczością Haliny Poświatowskiej. Spektakl przybliża nam postać poetki, pokazuje zmaganie się z chorobą, chęć życia i opowiada o ostatniej, wielkiej miłości. Muzyka w tym spektaklu wykonywana jest na żywo, co dodaje mu wyjątkowości.
Niemiecki pisarz Berthold Auerbach twierdził, że muzyka zmywa z duszy pył codziennego życia. W związku z tym, kończąc grudniowe inspiracje zachęcam do posłuchania czegoś magicznego, jak poniższa piosenka.
Poprzednie inspiracje:
Tagi: film, kino, konferencja